کوروش پس از تسخیر بابل همه بخشا داد ( اعلان عفو عمومی کرد )؛ ادیان بومی را آزاد و محترم اعلام کرد؛ برای جلب محبت مردم میان رودان و آموزش همزیستی عقیدتی به انسانها، مردوخ که کهنترین خدای بابل بود را به عنوان خدای خدایان میان رودان به رسمیت شناخته در پیش گاهش کرنش کرده بر دستش بوسه زد و او را نیایش گفت. او نه تنها هیچ کس را به بردگی نگرفت بل که به همه برده شدگان شاه بابل آزادی داد، و سپاهیانش را از به مال و جان رعایا بازداشت. در استوانه معروف به (( اعلامیه حقوق بشر )) ، این پادشاه انسان دوست چنین آمده است :
من ام کوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه شکوهمند، شاه بابل، شاه سومر و اکاد، شاه چهار گوشه جهان، پور کام بوجیه شاه بزرگ شاه انشان ، نوه کوروش شاه بزرگ شاه انشان، تخمه چیش پیش شاه بزرگ شاه انشان ، از دودمان شاهان روزگاران دور، شاهی که (( بل )) و (( نبو )) سلطنتش را مورد عنایت خویش قرار داده اند و قلبشان از سلطنت او خشنود است.
من هنگامی که با مسالمت و آرامش وارد بابل شدم در میان هلهله های شادی مردم [ بابل ] جایگاه سلطنتی خویش را در کاخ و تخت گاه تحویل گرفتم.
سرور بزرگ مردوخ دلهای نیک مردان بابلی را با من که بابل را دوست می دارم همراه ساخت، زیرا می داند که بر آن ام که او را تعظیم کنم و بستایم. سپاه بزرگ من در آرامش و نظم وارد بابل شدند. من به هیچ کس اجازه ندادم که مردم سومر و اکاد را هراسان کند. من داراییهای مردم بابل و اطرافش را از دست برد در امان داشتم. مردم بابل که نبونهید تکالیفی را بی توجه به اراده و حکم خدایان بر آنها تحمیل کرده بود را من از تکالیف تحمیلی رهاندم و آزادی بخشیدم. سپنتا آرمیتی امشاسپند اسپند یا اسفند
ده مهر جشن مهرگان
شهریور ( شهریاری ، وهوخشترا، خشترا )
شاه ,بابل ,مردم ,کوروش ,میان ,، ,مردم بابل ,بزرگ شاه ,شاه بزرگ ,سومر و ,وارد بابل
درباره این سایت