سپنته منیو ( منش مقدس ) که زرتشت از آن سخن گفته است در این هفت فضیلت تجلی می یابد؛ و به بیان دیگر، اینها نشات گرفته از سپنته مینو استند.فضایل هفت گانه یاد شده هفت گوهر والا، هفت مطلق، هفت خصلت یا هفت منش اند که از ذات اهورمزدا نشات گرفته اند، و انسان نیز می تواند آنها را دارا شود. اینها هفت فضیلت اند که اسپردن راه کمال و خداگونه شدن انسان به وسیله آنها صورت می گیرد. (( هفت شهر عشق )) که در ادبیات عرفانی ما مانده است نظرش بر همین هفت فضیلت بوده و در ادبیات اسلامی جلوه نوینی یافته است بی آن که از حقیقت دور شده باشد. نظریه وحدت وجود انسان و خدا که در ادبیات عرفانی ما جایگاه ویژه ئی دارد همین رهسپاری به وسیله این هفت فضیلت تآ مرحله خداگونه شدن است. هر انسانی که دارای آیت هفت فضیلت شود _ به تعبیر کنونی _ یک انسان کامل و یک معصوم است؛ و عصمت درجه ئی است که هر انسانی می تواند به وسیله آراسته شدن با این فضیلتها به آن دست یابد. در حالی که عصمت در ادیان سامی یک عطیه خدایی است که پیش از خلقت کسی به او داده شده است بی آن که خود او هیچ نقشی در حصول آن داشته باشد، نزد زرتشت عصمت توسط نیک اندیشی و نیک کرداری و استواری در نیکو کاری و عدالت ورزی می توان به دست آورد.زرتشت در یکی از سروده هایش تاکید می کند که هر که پندار و گفتار و کردار نیکو باشد و به فضیلت ارته آراسته باشد و در آموزش عدالت را سرلوحه قرار دهد به کمال و جاودانگی و خوش بختی ابدی خواهد رسید. سپنتا آرمیتی امشاسپند اسپند یا اسفند
ده مهر جشن مهرگان
شهریور ( شهریاری ، وهوخشترا، خشترا )
هفت ,فضیلت ,انسان ,سپنته ,شدن ,وسیله ,هفت فضیلت ,به وسیله ,در ادبیات ,که در ,خداگونه شدن
درباره این سایت