وهوخشترا
دریافتن معنی زندگی و اقتدار متعلق بآن منوط بشناختن سرچشمه ایست که از آنجا زندگی و اقتدار مربوط بآن برخاسته نصیب انسان میگردد بمض اینکه باین اصل عمده پی بردیم که آنچه در باطن ما در کار و کوشش است و آنچه در طی زندگانی باسم اقتدار خود را بهر یک از ما ظاهر میسازد از سر چشمه بی پایان ایزدی است آنگاه مناسبات خود را با آفریدگار خویش شناخته خواهیم دانست که کالبد انسانی محط اقتدار مقدس ایزدی داده شده است.
نظر بهمین معنی است که شاهنشاهان نامدار هخامنشی مثل (( کورش )) و (( داریوش )) بآنهمه عظمت و قدرت رسیدند چه آنان و بسا از پادشاهان دیگر ایران قدرت ایزدی را برای خیر نوع بشر در وجود خود حلول کرده می پنداشتند، و خود را مظهر سلطنت خداوندی میدانستند کورش فقط یک فاتح دلیر و ربر دستی نبود بلکه عدالت و مروت هماره در فتوحات هم عنان آن شاهنشاه مقتدر بود مجد و جلال سلطنت دیدگان او را خیره نکرده خود پرستی و غرور را پیشه خود نساخت بنصایح خیر خواهان گوش میداد در مقابل ارشاد نیک حق شناس بود با زیر دستان و کسان رسم مروت و انصاف را از دست نمیداد و با دشمنان مدارا میکرد صفحات تاریخ راجع باین پادشاه پر از عفو واغماض و مردانگی و آزادی خیال است دین و آئین ممالک مغلوب خود را محترم میداشت چنانکه رفتار وی نسبت بمذهب یهود نیز همین آزادی خیال را نشان داد اسرای یهود را که در بابل بودند اذن داد که بکنعان مراجعت کنند و ظروف طلا و نقره و معبد (( بیت المقدس )) را که پادشاه بابل (( نبو کدنرر )) غارت کرده بود بآنان پس داد و امر کرد که معبد خراب شده خود را برپا کنند (( تورات )) در کتاب (( اشعیای نبی )) ( در فصل ۴۵ فقره اول ) کورش را مسیح دین موسی خوانده که خداوند او را از برای نجات بنی اسرائیل برانگیخت.
شاعر یونانی اشیلس که در سال ۵۲۵ تولد یافت و ۴۵۶ قبل از میلا در گذشت و خود در ردیف یونانیان در جنگ ( ماراتن ) و سلامیس بر ضد ایرانیان میجنگد در کتاب معروف خود موسوم به (( ایرانیان )) کورش را بهترین پادشاه برازنده سلطنت و مقنن نیک میشمرد.
بقول (( هرودت )) ایرانیان او را پدر میخواند اند و در نیکی و خوبی هیچکس را نظیر و مانند او نمیدانسته اند و بعدها کزنفون و افلاطون نیز او را بنیکی یاد کرده اند.
همچنین (( داریوش )) سومین پادشاه هخامنشی مثل (( چنگیز و تیمور )) فاتح خونخوار و بیرحمی که جز کشتن و سوختن و خراب کردن و غارت نمودن آرزوی دیگری نداشتند نبود بلکه وجود او مایه آبادی و نظم بود چون خود را مظهر اقتدار ایزدی میدانست کاری که شایسته مقامش نبود نمیکرد از اقتدار خویش سوء استفاده نمی نمود؛ خود در کتیبه بیستون گوید (( اهورا مزدا و فرشتگانش مرا یاری نمودند زیرا که من و خاندان من کینه ور و ستمگر و دروغگو نیستم ))
بی شک این شاهنشاهان درست بمعنی حقیقی اقتدار پی برده قدرت را آلت انعدام و انهدام قرار نداده بلکه آن موهبت ایزدی را از برای خوشی و آسایش مللک و ملت خود بکار انداختند.
یگانه اقتداری که شایسته است آرزو شده نهال آن را در بستان دل خود آبیاری نموده بپرورانیم همان اقتداری است که با جمیع شعبات آن فداکارانه از برای بهبودی حال دیگران بکار آید همان اقتداری که نه فقط در سرزمین خود بلکه در سراسر جهان اصول حریت و مساوات و اخوت بر پا سازد همان اقتداری که در این سرای خاکی سلطنت مینوی ایزدی بر انگیزد و علم خسروی بر افرازد همان اقتداری که روح و مفهوم آن در آئین مزدیسنا در تحت کلمه ( وهوخشتر ) بیان شده است.
درباره این سایت