گروهی از پژوهشگران و تاریخدان ها بر این باورند که نوروز را جمشید،شاه پیشدادی،بنیان نهاده است.این باور در شاهنامه ی فردوسی،نوشته های خیام نیشابوری و ابوریحان بیرونی به چشم میخورد.نخستین روز فروردین روزی است که جمشید پس از چند سده جنگ با دیوان، زمین را از شر آنان پاک کرد و آن روز را عید شادی نهاد.این روز اعتدال بهاری است و طول روز و شب در ایران زمین به اندازه یکدیگر میشود. پس اعتدال و سازش در میان شب و روز برقرار است. سرما و گرما که نماد بدی هستند در این روز راهی ندارند و این ها از نشانه های دادگری جمشیدی است.فردوسی مینویسد:جهان انجمن شد بر تخت او شگفتی فروماند از بخت اوبه جمشید بر گوهر افشاندند مر آن روز را روز نو خواندندچنین جشن فرخ از آن روزگار بمانده از آن خسروان یادگار ز رنج و زبدشان نبد آگهی میان بسته دیوان بسان رهیثعالبی در "تاریخ غرر الاخبار ملوک الفرس و سیرهم" آورده است:سپس فرمان داد ارابه از عاج و چوب ساج بسازند و گستردنی دیبا بر آن بیافکنند. برآن سوار شد و به اهریمنان فرمان داد که آن را به دوش کشند و میان آسمان و زمین برند. تا او را از دماوند در هوا یکروزه به بابل رسانند. این به روز اورمزد بود از فروردین ماه که نخستین روز بهار است بسیاری از تاریخ نگاران همچون طبری و مسعودی در نوشته های خود آورده اند که این روزی بود که جم گردونه ای ساخت و بر فراز ایران گذر کرد و به همین روی آن را روز نو نامیدند: پس (جمشید) دستور داد گردونه ای از آبگینه بسازند و بر دوش شیاطین نهاد و بران نشست و در هوا از شهر خود به بابل رفت. و آن روز هرمزد ( روز نخست) روز از فروردین ماه بود. مردم از این شگفتی آن روز را نوروز نام نهادند و جمشید دستور داد آن روز تا پنج روز پس از آن را جشن گیرندادامه دارد سپنتا آرمیتی امشاسپند اسپند یا اسفند
ده مهر جشن مهرگان
شهریور ( شهریاری ، وهوخشترا، خشترا )
روز ,پس ,های ,جمشید ,زمین ,فروردین ,آن روز ,روز را ,آن را ,از آن ,این روز
درباره این سایت